Poul Henningssen ontwierp het drie-schade-systeem in 1925-1926. De eerste lichten die het systeem gebruiken, zijn ontworpen voor een tentoonstelling in Parijs. Zijn werk met Louis Poulsen ging verder tot zijn dood in 1967. Gedurende zijn hele leven probeerde PH verblindvrij licht te creëren, direct licht waar het het meest nodig was en zachte schaduwen te creëren, met behulp van gloeilampen als een lichtbron. Het systeem met vier schade werd gelanceerd in 1931 om een armatuur te maken die hoog omhoog kon worden gemonteerd en als alternatief voor de veelgebruikte kroonluchters kon dienen. Het pH-licht met vier schade werd ontworpen om de hoeveelheid licht die horizontaal wordt uitgezonden te vergroten om een grotere verlichting van wanden en planken te bieden dan mogelijk was met behulp van standaard drie-schade-lichten. Het werd verwijderd uit de Louis Poulsen Standaardbereik in de jaren 40, maar werd in 1979 opnieuw ontworpen door twee Deense architecten - Sophus Frandsen en Ebbe Christensen - voor het Charlottenborg -tentoonstellingsgebouw in Kopenhagen, hoewel in een groter formaat: pH 6½/6. Om het nooit eindigende verblindingsprobleem op te lossen, besloten de twee architecten om een kleine blauwe tint aan het ontwerp toe te voegen. Ze voegden ook een nieuw oppervlak toe met een meer matte, wit geschilderde schaduw, om een gelijkmatiger, comfortabel licht te bereiken - ideaal voor musea en tentoonstellingsruimten of als algemene verlichting in kamers met hoge plafonds. Een kleinere versie, de 5/4½, is gemaakt voor de Aarhus Concert Hall in 1984.
